There is no such thing as a selfless good deed. Mensen van rond de dertig kennen deze zin misschien nog uit Friends. In de betreffende aflevering probeert iemand te bewijzen dat altruïsme bestaat, hetgeen helaas jammerlijk mislukt; in iedere goede daad blijkt een vleugje eigenbelang te zitten.

Sommige mensen doen alleen dingen voor anderen als er geld tegenover staat. Op zich logisch, voor niets gaat de zon op. Maar er zijn ook mensen die eindeloos veel vrijwilligerswerk doen, altijd zieke dieren opvangen of stug elke week de daklozenkrant kopen. Dit laatste kost ze zelfs geld, dus waar zit dan de catch?

Blijkbaar is het niet al geld wat er blinkt. Ook het goede gevoel dat je krijgt van een goede daad levert wat op. De vraag is: is dit erg? Is het zo gek dat je zelfvertrouwen stijgt van een blij mentorkind, je jezelf een schouderklopje kan geven omdat je een dakloze hebt geholpen of je bij de voedselbank werkt om mensen te leren kennen?

Nee. After all, there is such a thing as a win win situation.